ถึกๆ ขยันๆ จะได้จบๆซักที
*ฉันรอนแรมมาไกลในทะเล
ด้วยเรือน้อยลอยไปไม่รู้ทาง
ตรงขอบฟ้า มองไปยังไม่เห็นขอบฝั่ง
ต้องเดินทางไปอีกสักเท่าไร?
-- ฉันไม่หวั่น --*
*มีเม็ดทรายนับไม่ถ้วนจำนวนทราย
คนทั้งหลายนับไม่ถ้วนในคุณค่า
เม็ดทรายแกร่งก็เพราะผ่านกาลเวลา
คนจะกล้าก็เพราะผ่านการอดทน
ถ้ามือเราแบวางอยู่อย่างนี้
โลกจะหยุดอยู่กับที่ทุกแห่งหน
แต่ถ้ามือกำหมัดในบัดดล
โลกจะหมุนเริ่มต้นตามมือเรา*
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
*Smile* :)
No comments:
Post a Comment