April 12, 2005

หน้าตาของความเครียด

เคยเห็นหน้าตาของความเครียดกันเปล่า? :P

พักหลังๆนี่เราเห็นบ่อยเลย..
หน้าตามันก็ไม่น่าเกลียดเท่าไหร่หรอก..
แค่ย่นๆ ยุ่งๆนิดหน่อย @_@
มาเร็วไปเร็วด้วย..
เผลอแว๊บเดียวก็โผล่มาและ พอแปะโป้งปุ๊บก็หนีหายไปอย่างเร็วเลย :P

เราเห็นมันอยู่บนหน้าผากตรงกลางระหว่างคิ้วพอดีเด๊ะเลย..
มันเป็นอะไรแคบๆ เล็กๆ แต่หนักๆ ยู่ยี่ๆ ย่นๆ ยุ่งๆอ่ะ..
พอเราเห็นมันปุ๊บ มันก็วิ่งหนีไปเลย..
แล้วพอมันหนีไปแล้ว ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปเป็นตรงกันข้ามเลยอ่ะ..
เรารู้สึกเบาๆ โล่งๆ กว้างๆ สบายๆ..

เราก็เพิ่งจะรู้ตัวนี่ล่ะว่าเราเป็นคนเครียดง่ายสุดๆ.. แล้วก็เป็นบ่อยด้วย..
ไม่ว่าจะทำงาน(อันนี้มันแหงๆ) เดินกลับบ้าน ล้างจาน อาบน้ำ ตีขิม หรือแม้แต่ตอนกำลังพิมพ์นี่ ^^'
เมื่อก่อนไม่เห็นเคยสังเกตเลย..
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเรียกว่าเครียดได้รึเปล่า แต่เวลาเราโฟกัสกับอะไรที่เราทำมากๆๆๆ ไอ้เจ้าตัวหน้าตาแบบที่บอกมันก็จะโผล่มาอยู่เรื่อย
มันก็ไม่ได้ถึงขนาดแบบว่าคิ้วขมวดจนเป็นปมแบบว่าเห็นชัดๆจากข้างนอกอ่ะนะ..
แต่เรารู้สึกถึงปมได้จากข้างใน.. เหมือนมันเกร็งๆอยู่มากกว่า..
นึกได้เมื่อไหร่ ก็คอยดูมันไป เพราะพอเจอปุ๊บ มันจะวิ่งหนีหายไปเลย :P
แล้วมันก็จะโล่งแบบสุดๆ..
สนุกดีเหมือนกันนะ :P

ใครจะลองไปจับตัวเครียดบนหน้าผากตัวเองดูมั่งก็ได้นะ :P
หรือของคนอื่นอาจจะไม่ได้อยู่บนหน้าผากก็ได้ เราก็ไม่รู้เหมือนกัน ลองหาดู
ไล่ๆมันไปแล้วจะโล่งสบายยยย :P
แล้วมาบอกกันมั่งนะว่าเห็นหน้าตามันเป็นยังไง :P

2 comments:

sophony said...

ขอบคุณ อ.อ้อม ขอยืมทริกไปใช้ด้วยเพราะผมก็ติดเพ่ง+เครียด ไปทุก ๆ เรื่องเหมือนกัน ชอบเพ่ง + กดใจให้นิ่งไม่รู้ตัว :)

~*aom*~ said...

:) ยินดีค่ะ อนุโมทนาด้วยนะคะ ^_^