homeless

เป็นประจำ..
ถ้าเราไปโรงเรียนตอนสายๆบ่ายๆ หรือเวลาเดินกลับบ้านตอนเย็นๆ
เราก็จะต้องได้เจอกับคุณพี่หมึกคนนี้..

เค้าเป็นhomelessที่มานั่งประจำอยู่ข้างถนนCraig..
ในมือถือแก้วที่เราก็ได้ยินว่ามีเสียงเหรียญกุ๊งกิ๊งๆอยู่ในนั้นทุกวัน..

สิ่งที่เค้าทำเป็นประจำเพื่อแลกกับเงินกุ๊งกิ๊งๆในแก้วก็คือ
ช่วยโบกรถเวลามีรถจะมาจอดแถวๆนั้น..

แต่ถ้าไม่มีรถให้โบก..
เค้าก็จะนั่งทักทายทุกคนที่เดินผ่านไปผ่านมาอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส..

. . . . . . .
"Hi baby, how are you today" พร้อมกับยิ้มกว้างๆหนึ่งยิ้ม

เราก็มักจะหันไปมองแล้วก็แค่ยิ้มตอบ..

"You have a good day" พร้อมกับยิ้มอีกหนึ่งที..

เรายิ้มแล้วตอบไปสั้นๆ "You too.."
. . . . . . .

นี่เป็นประโยคประจำวันถ้าเราเจอเค้าตอนขาเดินไปโรงเรียน..
แต่ถ้าเป็นขากลับเค้าก็จะพูดพร้อมกับยิ้มกว้างๆเหมือนเดิม..

. . . . . . .
"Hi baby, how are you today. Hey, let me see that smile"
บางวันก็
"Hi baby, where is that beautiful smile?"
บางวันก็
"Hi baby, you keep that smile"
. . . . . . .

ทุกครั้งที่เค้าทักเรา เราก็จะหันไปยิ้มตอบเค้า..
แล้วก็ได้ย้อนกลับมาดูตัวเองซะที..ว่านี่เราอยู่อารมณ์ไหนกันเนี่ยยย
ตะกี๊เราเดินคิดอะไรหน้ายุ่งมาตลอดทางเลยเหรอ..
หรือตะกี๊เราฝันกลางวันเดินยิ้มเป็นคนบ้ามาตลอดทางเลยเหรอ ^^;

จริงๆต้องขอบคุณคุณพี่หมึกhomelessคนนี้เหมือนกันนะ..
เพราะเค้าเป็นเหมือนคนคอยทวงยิ้มจากคนที่เดินผ่านไปผ่านมาแถวนั้น รวมทั้งเราด้วย
แล้วก็ยังทำหน้าที่เป็นคนช่วยเตือนสติเราระหว่างเดินกลับบ้านอยู่บ่อยๆเลย
เพราะหลังจากเค้าทักแล้ว.. ถ้าเรากะลังหน้ายุ่งๆอยู่
ได้ยิ้มตอบเค้ากลับไปซักทีมันก็ทำให้ไอ้ก้อนยุ่งๆมันคลายออกไปได้ซักนิดนึง..
ถ้าเรากะลังฝันฟุ้งไปไกล ยิ้มเป็นบ้าเป็นบออยู่คนเดียว ก็ได้ดึงๆกลับมาหน่อย

แต่จะว่าไปแล้ว เราก็ไม่เคยให้เงินเค้าเลยล่ะ ^^;
อาจจะเพราะเรารู้สึกว่าเค้าไม่ค่อยขาดแคลนด้วยมั๊ง ^^;
เค้าทวงยิ้มแทนทวงเงินนี่นา.. ^^; ก็เลยให้แต่ยิ้มไป
สงสัยวันหลังต้องให้เงินตอบแทนเค้าบ้างแล้วล่ะม๊างง..

ปล. เค้าพูดอย่างนี้กะทุกคนนะไม่ใช่กะเราคนเดียว เดี๋ยวจะเกิดอาการเข้าใจผิด ^^;