January 25, 2006

สิ่งที่ล่วงไปแล้ว...

.............
สิ่งที่ล่วงไปแล้ว . . . ไม่ควรทำความผูกพัน

เพราะเป็นสิ่งที่ล่วงไปแล้วอย่างแท้จริง

แม้กระทำความผูกพันและหมายมั่นให้สิ่งนั้น

กลับมาเป็นปัจจุบันก็เป็นไปไม่ได้

ผู้ทำความสำคัญมั่นหมายนั้นเป็นทุกข์แต่ผู้เดียว

โดยความไม่สมหวังตลอดไป . . .

อนาคต ที่ยังมาไม่ถึงนั้น เป็นสิ่งไม่ควรไปยึดเหนี่ยวเกี่ยวข้องเช่นกัน

อดีต . . . ปล่อยไว้ตามอดีต

อนาคต . . . ปล่อยไว้ตามกาลของมัน

ปัจจุบันเท่านั้นจะสำเร็จประโยชน์ได้

เพราะอยู่ในฐานะที่ควรทำได้ไม่สุดวิสัย


ธรรมคำสอนโดยหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

5 comments:

Anonymous said...

No comment on this as well; That became to legend phase. It's also able to hook up to all Situation. So I would say SaaaaaaTuuuuuuuu!!!

mock said...

ขอบคุณที่นำคำสอนดีๆ มาแบ่งปันครับ :)

ชอบ emoticons ครับ :D

o^.^oS Nu+Tarn said...

ถ้ากังวลกับอนาคตล่ะ ต้องทำอย่างไร

กังวลว่าสิ่งที่เราทำในปัจจุบันนั้นอาจจะไม่ดีพอสำหรับอนาคต ต้องทำให้ดีขนาดไหน ทำอย่างไรจึงจะเรียกว่าทำดีที่สุดแล้ว เอาอะไรมาวัดได้บ้างคะ

~*aom*~ said...

อืม น่าสนใจเนอะ..
แล้วขนาดไหนที่เรียกว่า "ดีพอ" สำหรับอนาคตอ่ะ..

เราว่านะ คนเรามันก็ต้องมีตั้ง goal สำหรับอนาคตบ้างแหละ
แต่เคยมีคนบอกเราว่า ตั้งความหวังหรือฝันอะไรสูงๆน่ะทำได้ แต่อย่าให้ความหวังนั้นมาทำร้ายเรา..

ไม่รู้สิ.. ถ้ากังวลถึงอนาคตมากๆนะ.. ก็บอกตัวเองไว้ว่าสิ่งที่กังวลน่ะ เป็นความคิดความฝันของตัวเองทั้งนั้นเลย ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงซักอย่างเดียว.. แล้วจะเอามาแบกไว้ทำไมใช่ป่ะ..

แทนที่จะไปมัวนั่งคิดๆนึกๆเดาๆเอาเองว่า โห อีกหน่อยมันต้องเป็นอย่างนั้นแน่เลย อย่างนี้แน่เลย ก็มาดูว่าแล้วตอนนี้ล่ะเราทำอะไรอยู่.. มัวแต่นั่งคิดฝันกังวลไม่เข้าเรืื่องจนไม่เป็นทำอะไรที่ควรจะทำป่าว..

สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตก็เป็นผลมาจากสิ่งที่เราทำในปัจจุบันซึ่งเป็นเหตุนั่นแหละ.. เราทำไว้แค่ไหน ผลมันก็ตามมาแค่นั้น..

ถ้าจะหวังไว้สูงมาก.. ก็เอาความหวังมาเป็นแรงผลักดันให้ตั้งใจทำสิ่งที่ทำอยู่.. แต่ทำได้แค่ไหน มันก็อีกเรืื่องนึงอ่ะ.. คนเราหวังได้แบบทะลุฟ้า แต่มันก็ยังมีอีกหลายอย่างที่เป็นข้อจำกัดให้เราไปทะลุฟ้าไม่ได้..

แล้วจริงๆเราว่า ในปัจจุบันนี้เราทำไปได้แค่ไหน เราก็รู้ว่าผลในอนาคตมันก็เกิดขึ้นอย่างfairที่สุดเท่าที่เหตุ(สิ่งที่เราทำ)มันจะเอื้ออำนวย.. พอถึงตอนนั้นแล้วเราก็ไม่ต้องไปคิดมากอีกว่า ว้า น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะทำอย่างนี้ ไม่น่าทำอย่างนี้เลย เพราะมันก็จะกลายเป็นอดีตที่แก้ไขไม่ได้แล้ว แล้วเราก็รู้อยู่ว่าผลที่กำลังเกิดมันก็fairที่สุดแล้วกับเหตุที่เราได้ทำไป.. ก็เก็บมาเป็นข้อมูลไว้ว่าเราทำไปแค่นี้ แต่ได้ผลออกมาไม่น่าพอใจ.. อดีตมันแก้ไขไม่ได้แล้ว เราก็เก็บมาเป็นบทเรียนไว้แก้ไขกับสิ่งที่เรากำลังทำในปัจจุบันต่อไปอีก..

พูดมาก็รู้ว่าทำยากอ่ะ.. เราก็ยังกังวลถึงอนาคต จมอยู่กับอดีตเหมือนกัน.. แต่ก็พยายามเตือนตัวเองให้กลับมาอยู่กับปัจจุบันบ่อยๆนะ :)

น้ำตาลสู้ๆ~~

Anonymous said...

P' Aom,

I really like this post ka. Hope I can do it too. Thank you for posting it ka.